promocja

Złoty spławik

Sklep odzieżowy w jednej z galerii.

– Dzień dobry, czy mogę w czymś pomóc?

– Dzień dobry. Tak, chciałem zapytać o produkty promocyjne. Widzę po plakatach, że macie państwo przeceny do siedemdziesięciu procent. Jakie towary objęte są zniżką?

– No, generalnie wszystko poza nową kolekcją, czyli tutaj te dwa wieszaczki i tam jeszcze jeden, ale to dział damski.

Dziękuję i udaję się w stronę wskazanych wieszaczków. Nie wiem czemu sprzedawcy tak chętnie wszystko zdrabniają? Żeby świat był mniej brutalny? A może żeby klient więcej kupił? Już słyszę w głowie: Jakieś spodenki dla pana? Ma pan już letnią kurteczkę? Proszę zobaczyć tutaj, mamy świetne bawełniane majteczki dla prawdziwych mężczyzn. Paragon czy fakturka? I tutaj reszta pieniążków dla pana i jeszcze kuponik rabatowy.

Rozglądam się za swoim rozmiarem. Jakby nie patrzeć, jeśli można kupić coś za trzydzieści złotych zamiast za sto, to może rzeczywiście warto rzucić okiem. Jak widać pandemia zmusza do radykalnych przecen. Ostatecznie znalazłem jedną rzecz przecenioną o pięćdziesiąt procent, reszta obniżona o jakieś dwadzieścia, trzydzieści. Pochodzi pani z zaplecza.

– Szuka pan czegoś konkretnego?

– Tak, chciałbym kupić coś za trzydzieści procent ceny, niestety nie mogę nic znaleźć. Czy byłaby pani uprzejma mi pomóc?

– Ale… jak to za trzydzieści procent?

– No, po siedemdziesięcioprocentowej obniżce, tak jak jest napisane na plakacie. Znajdę u państwa coś takiego?

– A, o tej reklamie pan mówi. Nie, my tu nic takiego nie mamy. To trzeba by po metkach patrzeć, ale kto by to liczył. Siedemdziesięciu to tu nie będzie na pewno.

Prawie mnie miała. Już pływałem wokół haczyka zrobionego z odwróconego wieszaka. Wystarczyło tylko umiejętnie pociągnąć za żyłkę, a potem jednym ruchem złowić mnie podbierakiem. Podziękowałem, w myślach przyznałem pani ekspedientce grand prix w kategorii „Złoty spławik”, ukłoniłem się i wyszedłem.

🐟

Oszczędzanie w czasach wielosztuk

Znowu sprzedawca spojrzał na mnie jak na głupka, bo nie chciałem kupić dodatkowej coli. Wiem, że jest super promocja i jak kupię dwie, to będzie taniej, ale ja mam tylko jeden żołądek, jedno pragnienie i żadnej torby, żeby nosić te wasze wielosztuki.

Niby bzdurna promocja, ale przy kasie czuję się jak Antygona: przepłacić, ale wyjść z jedną puszką czy kupić dwie lub trzy po normalnej cenie i upychać je gdzieś po kieszeniach. Czego bym nie zrobił i tak wydam więcej, bo nie da się kupić jednej coli w normalnej cenie. To taka ukryta kara za to, że miałem odwagę przyjść i kupić mniej, niż przewidują prognozy sprzedażowe na dany kwartał. W takich chwilach próbuje przełożyć rzeczywistość na realia moich dziadków, których bardzo cenię za zdroworozsądkowe podejście do życia. Nie wiem, co powiedzieliby widząc mnie wracającego od piekarza z trzema bochenkami chleba, ale na pewno nie słowa uznania dla poczynionych przeze mnie oszczędności, o czym próbował zapewniać mnie sprzedawca wciskający mi drugą kolę.

Czasem zastanawiam się co to za świat, w którym nawet oszczędzanie stało się nieopłacalne.